Η σχέση μεταξύ εκφοβισμού και πρώιμου σταδίου αυτοκτονικού ιδεασμού σε

Πέτρος Σκαπινάκης, Στέφανος Μπέλλος, Τατιάνα Γκάτσα, Κωνσταντίνα Μαγκλά

BMC Psychiatry

English

Greek

Σχολικός Εκφοβισμός, Αυτοκτονικός Ιδεασμός, Ψυχιατρική Νοσηρότητα

Research

Policy Makers.

1 - 20 pages

Ο σχολικός εκφοβισμός έχει συνδεθεί με τον αυτοκτονικό ιδεασμό αλλά δεν έχει πάντα ληφθεί υπόψη ο παράγοντας της ψυχιατρικής νοσηρότητας. Ο κύριος στόχος των συγγραφέων είναι να εξετάσουν την συσχέτιση ανάμεσα στις εκφοβιστικές συμπεριφορές και τα πρώιμα στάδια αυτοκτονικού ιδεασμού σε ένα δείγμα ελλήνων εφήβων και να διερευνήσουν την πιθανότητα αυτή η συσχέτιση να είναι εξαρτημένη ή όχι από την παρουσία ψυχιατρικής νοσηρότητας. Το δείγμα αποτελείται από 5614 μαθητές ηλικίας 16 έως 18 ετών από 25 διαφορετικά Λύκεια. Ωστόσο, τελικά επιλέχθηκε τυχαίο στρωματοποιημένο δείγμα 2431 μαθητών για την δεύτερη φάση της έρευνας.
Η ψυχιατρική νοσηρότητα και ο αυτοκτονικός ιδεασμός αξιολογήθηκαν με την αναθεωρημένη κλινική διαγνωστική συνέντευξη (CIS-R), ενώ ο εκφοβισμός αξιολογήθηκε με το αναθεωρημένο ερωτηματολόγιο θύτη/θύματος του Olweus (revised Olweus bully/victim questionnaire)
Τα θύματα εκφοβιστικής συμπεριφοράς ήταν περισσότερο πιθανό να εκδηλώσουν αυτοκτονικό ιδεασμό. Αυτή η σχέση ήταν ιδιαιτέρως ισχυρή μεταξύ αυτών που εκφοβίζονταν σε εβδομαδιαία βάση και ήταν ανεξάρτητη παρουσίας ψυχιατρικής νοσηρότητας.
Εν αντιθέσει, το να είναι κάποιος θύτης δεν συνδεόταν με τον αυτοκτονικό ιδεασμό. Τα ευρήματα είναι παρόμοια ανεξαρτήτως φύλλου. Η ισχυρή διαστρωματική συσχέτιση μεταξύ συχνής θυματοποίησης και αυτοκτονικού ιδεασμού στους όψιμους εφήβους μας δίνει την ευκαιρία να αναγνωρίσουμε τους μαθητές στο σχολικό περιβάλλον που είναι περισσότερο πιθανόν να εμφανίσουν αυτοκτονικό ιδεασμό.

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο, που αναδεικνύει μια σοβαρή επίπτωση στα θύματα του σχολικού εκφοβισμού, αυτή της εκδήλωσης σε σημαντικό ποσοστό αυτοκτονικού ιδεασμού. Συνεπώς, υποδηλώνει την ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης ενός θέματος που λαμβάνει ιδιαίτερα σημαντικές διαστάσεις και στιγματίζει τη ζωή των νέων μετά και από το σχολείο. Η σημασία του άρθρου βρίσκεται στο ότι, ενώ πολλοί αναγνωρίζουν την ανάγκη ολιστικής αντιμετώπισης του φαινομένου, που όμως θα πρέπει να αρχίσει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, λίγοι βλέπουν τρόπο επίλυσης του στο Λύκειο, που οι εξατομικευμένες παρεμβάσεις-στρατηγικές είναι αναγκαίες. Όμως, αναδεικνύοντας τις οδυνηρές συνέπειες στη ζωή των θυμάτων του σχολικού εκφοβισμού στη μετέπειτα ζωή τους, φέρνει στο σήμερα την ανάγκη αντιμετώπισης του φαινομένου συνολικά σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης ταυτόχρονα.

http://www.biomedcentral.com/content/pdf/1471-244X-11-22.pdf

Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.